ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

10/recent/ticker-posts/

Ξάνθη: Οδηγοί παραβιάζουν κόκκινα φανάρια – Καταγγελίες για ασυδοσία και απουσία τροχονομικών ελέγχων

Σοβαρό περιστατικό στην οδό Ηλιουπόλεως – Πεζοί και παιδιά σε κίνδυνο λόγω υπερβολικών ταχυτήτων και ατιμωρησίας

Ασυδοσία στους δρόμους – Οδηγοί «αγνοούν» τα κόκκινα φανάρια – Πεζοί στο έλεος της ασυνειδησίας – Καθημερινές παραβιάσεις σηματοδότησης και υπερβολικές ταχύτητες καταγγέλλουν οι κάτοικοι

Σοβαρό περιστατικό σημειώθηκε χθες στην οδό Ηλιουπόλεως στην Ξάνθη, όταν οδηγός Ι.Χ. παραβίασε με μεγάλη ταχύτητα κόκκινο φανάρι, παραλίγο να χτυπήσει πεζό και στη συνέχεια απάντησε με προκλητικότητα στην επισήμανση της παράβασης.

Το συμβάν κατήγγειλε συμπολίτης μας με ανάρτησή του σε ομάδα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ οι κάτοικοι καταγγέλλουν καθημερινά φαινόμενα παραβάσεων και απουσία ελέγχων από την Τροχαία.

Ειδικότερα πολίτες  καταγγέλλουν ότι τέτοια φαινόμενα είναι καθημερινά, με υπερβάσεις ορίων ταχύτητας ακόμη και κοντά σε πάρκα και παιδικές χαρές. Τονίζουν δε πως η απουσία τροχονομικών ελέγχων ενισχύει την ατιμωρησία και αφήνει εκτεθειμένους πολίτες και παιδιά σε διαρκή κίνδυνο.

Τι αναφέρει η ανάρτηση – καταγγελία του συμπολίτης μας

“…Απόψε στην Ηλιουπολεως στα φανάρια περνούσα πεζός και ένα αυτοκίνητο πέρασε με μεγάλη ταχύτητα, παραβίασε το κόκκινο και πήγε να με χτυπήσει. Όλα αυτά φυσικά με κάνουν να αναρωτιέμαι για την παιδεία και την οδική συμπεριφορά των κατοίκων που ενώ του επισήμανα ότι πέρασε με κόκκινο μου απαντησε ρωτώντας με «ποιο είναι το πρόβλημα μου». Αλλά μήπως αυτοί οι απολίτιστοι συμπολίτες μας παίρνουν το θάρρος από την ανυπαρξία της τροχαίας που ποτέ δεν κάνει ελέγχους μέσα στη πόλη με αποτέλεσμα να μένουμε πάντα θεατές στο ίδιο έργο κάθε φορά με κίνδυνο την σωματική  μας ακεραιότητα;;;;;;;;; Κάθε μέρα αυτοκίνητα ξεπερνούν τα όρια ταχύτητας μέσα σε κατοικημένες περιοχές ειδικά κοντά σε πάρκα που παίζουν τα παιδιά μας και δεν υπάρχει ούτε έλεγχος αλλά φυσικά  ούτε και συνέπειες..”

Η ασφάλεια στους δρόμους δεν είναι πολυτέλεια,  είναι δικαίωμα όλων μας και είναι όντως τραγικό να ζούμε με τον φόβο ότι η επόμενη βόλτα μας μπορεί να είναι και η τελευταία.